योगायोग
काही वर्षांपूर्वी एका लग्नाच्या निमित्ताने अमरावतीला जायचा योग आला . परतीच्या प्रवासाआधी एक दिवस मोकळा होता . माझी रेणुकादेवीच्या दर्शनासाठी माहूरगढ़ला जायची खूप इच्छा होती ,चौकशी करता समजले अमरावतीहून माहूरगढ़ला एस . टी . ने सकाळी निघून संध्याकाळी परत येणे सहज शक्य आहे . त्याप्रमाणे बसने सकाळी माहूरगढला जायला निघाले . काही तासाने बस एका स्टॅण्डवर दहा मिनिटासाठी थांबली म्हणून मी हातातील छोटी बॅग घेऊन स्वच्छतागृहात जाण्यासाठी खाली उतरले ,परत येते तो माझी बस मला सुटलेली दिसली . हाका मारल्या ,थांबवण्यासाठी हात केला पण बस काही थांबली नाही . मी चिंतेत पडले ,आता काय करायचे ,परत अमरावतीला जायचे का माहूरच्या पुढील बस ची चौकशी करायची ?नशिबाने बस मध्ये माझे काही सामान राहिले नव्हते . एकच दिवसाचा प्रवास असल्याने हातातील पर्समध्येच पैसे ,मोबाईल, फोन डायरी ,रेणुकादेवीला तांबूल प्रिय म्हणून ओल्या कपड्यात गुंडाळून आणलेली घरच्या बागेतील मघईची पाने इत्यादी साहित्य होते . बस बस ओररडल्याने बाजूला दोन -चार माणसे जमली होती ,त्यातील एक साधू वेशातील माणूस पुढे आला आणि म्हणाला बस चुकली त्यात देवाचा काही संकेत असेल असे समजा आणि इतक्या दूरवर आलात तर माहूरला जाऊन या . अर्ध्या तासाने माहूरसाठी एक जलद बस आहे ,पुन्हा तिकीट काढावे लागेल पण रेणुकादेवी सोबत दत्तशिखर ,अत्री -अनसुया शिखरचेही दर्शन घ्या . सोबत त्याने माहूर बसस्टँड ते शिखरावर कसे जायचे ,शेयर रिक्षावाले किती पैसे घेतात ,अश्या सर्व सूचना अवघ्या चार -पाच मिनिटात दिल्या . मी चौकशी खिडकी वर पुढील बस ची खात्री करून घेतली आणि खंडित झालेल्या माहूरगढच्या प्रवासाची पुन्हा सुरुवात केली . पुढील संपूर्ण प्रवास निर्विघ्न, आनंद देणारा ,समाधानकारक झाला. बस स्टॅण्डवर भेटलेली साधुवेशातील ,वृत्तीनेही साधु असलेली व्यक्ती आजही माझ्या स्मृतीपटलावर आहे . तेथे त्या साधूचे भेटणे एक योगायोगच ,त्या मार्गदर्शकाला माझा शतशः प्रणाम .
आसावरी जोशी ,कर्वेनगर ,पुणे ४११०५२
