कल्पवृक्ष परसातील

        कल्पवृक्ष परसातील 
वास्तुशांतीला हौसेने परसात  लावला कल्पवृक्ष ,बाकीची झाडे आजूबाजूला ,
आळे करा ,खतपाणी घाला ,माणुस मिळवा झावळ्या कापायला ,
वाट पाहून पाहून ,दहा वर्षांने लागले नारळ ,सीमा नव्हती आनंदाला ,
काढायला सोलायला मोजायचे पैसे ,वर कष्ट करायचे फुकट वाटायला ,
कोणी म्हणते छान होता ,तर कोणी खराब निघाला हो नारळ !वरुन लागते ऐकायला ,
घरी तरी किती लागतात वापरायला !शिवाय सोलणे ,फोडणे ,खरवडने पाहिजे जमायला ,
पुन्हा माणसे पाहिजेत आनंदाने खायला ,उगाच निमित्त नको कोलेस्ट्रॉल वाढायला ,
जास्तीचे विकायचे म्हंटले तर कर्म कठिण ,विकून गाठचे पैसे लागतात घालायला ,
नगदी पीक म्हणजे काय ते कळले ,जेंव्हा काढतो विकायला ,
नारळ म्हणजे 'कल्पवृक्ष 'छान वाटते पुस्तकात वाचायला ,
हातर आपला प्रॉब्लेम ,पण कल्पवृक्षाचा प्रत्येक भाग येतो उपयोगाला ,
शेंड्या -करवंट्या झावळ्या शहाळी असतात उपयोगी ,खोबरे हवेच पदार्थाची लिज्जत वाढवायला ,
बारमाही हिरवेगार -बहरलेले ,एकतरी हवे परसाची शोभा वाढवायला ,
आपल्या परसात स्वकष्टाने रुजवायचे ,वाढवायचे ,अवर्णनीय आनंद देई मनाला ,
शुभकार्य असो वा पूजा -अर्चा ,पाच फळात वरचा मान श्रीफळाला ......