. पाण्याचे मन
चंचल ,उशृंखल ,अथांग ,गंभीर ,जल तरल सामावून घेई विविध रंगी स्वप्न ,
कधी जल स्थिर -कणखर ,गोठून गार झालेले बर्फाचे मन ,
कधी हलके -काळे -अस्थिर ,आपटून ओघळती पाणेरी घन ,
उन्हाच्या चटक्यांनी पाण्याचे जाते अस्तित्वच संपून ,
उन्हाचे चटके परतवून कणखरपणे ,बर्फ परिसर टाके उजळवून ,
पर्यायच उरला नसता ,मग हळू हळू जातो रे वितळून ,
शेवटी मर्यादा असतेच ना !असो जल अथवा जीवन ......
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा