सोमवार, ४ जुलै, २०१६

प्राणी सम्मेलन



                    प्राणी सम्मेलन 
रांगेतून चाले मुंगीबाय कष्ट अन चिकाटीला पर्याय नाय ,
सापालातर पायच नाय सरपटत सरपटत वेगात जाय ,
चिव -चिव चिमणी इवलेसे मिळूनही समाधानी ,
काव -काव चतुर कावळा आहे कसा सावळा ,
बदकु आणि बगळा पाय कसा पसरट पिवळा ,
विठू -विठू पोपट आहे भारी चावट ,
मोरा तुझा कित्ती रे तोरा ?नाचुन दाखव ना फुलवून पिसारा ,
म्हणे आमची मनीमाऊ दूध पिऊ का लोणी खाऊ ,
मोती आमचा कुत्रा मुळीच नाही तो भित्रा ,
काळी -पांढरी गरीब गाय तीतर साऱ्या जगाची माय ,
उंचच उंच उंट आवाडे त्याला वाळवंट ,
टॉक टॉक घोडा छोटू आहे पाठीवर हळू धाव थोडा ,
कोकिळेची गोड तान हरवून जाते आपले भान ,
जिराफाची उंच मान सहज खाई फांदीवरील पान ,
झेब्रा दिसे सुंदर फार काळा पांढरा पट्टेदार ,
हत्तीची सोंड जणू फव्वारा कानाच्या पंख्यानी घाली तो वारा ,
सिंहाच्या मानेवर मऊ आयाळ त्याच्या रुबाबाने सगळे घायाळ ,
ससुल्या टुणुक टुणुक उडया मारी असतो पक्का शाकाहारी ,
बघुन बघुन माकडचाळे रडूबाईला हसूच आले ,
रानी वनी भटकावे प्राण्यांचे गुण पारखावे ,
मनी असावे भाव उदार तेतर आपले जोडीदार .

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा