जगताचा स्वामी

         जगताचा स्वामी 
मोहापाई नकोरे रे छिन्नी ने घाव घालू ,
त्यालाही जीव असतो ,म्हणून तर आपण त्याला पुजतो ,
हौसेपाई नकोरे शृंगाराने मढवू ,
त्यालाही जाणीव असते ,तो ऐकतो ,बोलतो ,बघतो ,
म्हणून तर आपण कर्माची फळे भोगतो ,
दरिद्री नर सोडून ,ज्याचे आहे त्यालाच भरून ताट नैवेद्य नकोरे दाखवू ,
तो प्रेम -भक्ती चा भुकेला ,तो खात नाही ,म्हणून त्याला आग्रह असतो ,
नवसपूर्ती पाई नकोरे त्याला लाच देऊ ,
तो माया चिकटवून घेत नसतो ,
म्हणूनतर तो गरीब भक्ताचाही पाईक होतो ......