।। वानप्रस्थ ।।
सध्या ६०ते ७०वयोगटातील माझ्या पिढीला वानप्रस्थात प्रवेश करून बरेच दिवस लोटले . पण नुसते वर्षाचे टप्पे गाठून उपयोग नाही . त्या त्या टप्प्यातील जवाबदाऱ्या चोख पार पाडल्या शिवाय पुढच्या आश्रमात मन रमणे अवघडच . हल्लीतर ब्रह्मचर्यातून गृहस्थाश्रमातप्रवेशालाच उशीर होत चाललाय . (शाब्दिक अर्थाने नव्हे ,तर पारंपरिक व्यवस्थे प्रमाणे )त्यामुळे पुढचे टप्पेच अनिश्चित झाले आहेत . जन्म आणि मृत्यू यामधील काल म्हणजे जीवन असते ,पण तो काल किती वर्षांचा असेल ,कुणीच सांगू शकत नाही . हल्ली धकाधकीच्या काळात तर अजून अवघड . ब्रह्मचर्यातील शिक्षण म्हणजे नुसत्या पदव्या घेणे नव्हे . कोणतीही शाखा असूद्या नीतिमूल्यांचे शिक्षण ,कोणत्याही परिस्थितीत विवेकबुद्धीने निर्णय घेण्याचे शिक्षण ,दुसऱ्यांची सुखे न हिसकावता सुखी -समाधानी जगायचे आणि जगू द्यायचे शिक्षण ,आपल्या जवळील ज्ञान ,बुद्धी ,पैसा,वेळ इत्यादि थोडेतरी इतरांसाठी खर्च करण्याचे शिक्षण इत्यादि गोष्टी आखून दिलेल्या टप्प्यात शिकता येऊ शकतात . पण सध्याच्या विभक्त कुटुम्ब पद्धती मुळे ज्याचा भार त्यानेच पेलायचा असतो . डिग्री शिवाय नोकरी नाही अन नोकरी शिवाय छोकरी नाही . त्यामुळे पन्नाशी आली तरी या काळात सांसारिक जावाबदार्यांचा डोंगरच समोर उभा असतो . त्यामुळे परंपरेला व्यवहाराची जोड द्यावीच लागते ,हाही शिक्षणातीलच महत्वाचा संदेश
हल्ली चौथ्या सन्यास आश्रमा बरोबर काहींना एका नवीन आश्रमाला सामोरे जावे लागते ,तो म्हणजे 'वृद्धाश्रम '. काळाचा महिमाही स्वीकारावाच लागतो . असो.
नव वर्षा निमित्त वानप्रस्थात ठरवलेल्या काही गोष्टींची उजळणी . पाठ पक्का होण्यासाठी अधून-मधून उजळणी केलेली बरी . या महिन्याची प्रस्तुती ---१-वानप्रस्थ २-नियोजन ३-जीवनप्रवास ४-सुख दुःख ,नातीगोती इ . ----
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा